Możliwości diagnozy

W zależności od rodzaju łysienia należ przeprowadzić odpowiednie badania laboratoryjne, jak na przykład badanie krwi, badanie czynności wątroby, nerek czy tarczycy, jak też badanie poziomu cynku czy żelaza. W przypadku typowego łysienia o podłożu genetycznym u mężczyzn nie ma konieczności przeprowadzania dodatkowych badań. U kobiet sensowne wydaje się zbadanie poziomu hormonów.
  

Aby stwierdzić nadmierne wypadanie włosów można przeprowadzić „test depilacyjny“. W tym celu należy złapać ręką kępę włosów i pociągnąć. Jeśli w ten sposób uda się kilkukrotnie bezboleśnie wyrwać wiele włosów w różnych miejscach, wskazuje to na chorobliwe wypadanie włosów.
  

Jeszcze bardziej dokładne informacje na temat rodzaju wypadania włosów może nam dać trichogram. Przed badaniem nie należy myć włosów przez 6 dni. Następnie z przodu i z tyłu głowy usuwa się małą kępkę włosów. Pod mikroskopem określa ilość włosów w poszczególnych fazach wzrostu. To badanie może nam dać wskazówki świadczące o tym, czy wypadanie włosów spowodowane jest przyjmowaniem leków, przesłankami dziedzicznymi czy innymi faktorami.Fototrichogram wykorzystywany jest głównie do celów badawczych, tym celu należy ogolić włosy do długości 1 cm na powierzchni równej wielkości monety 5 złotowej. Miejsce zostaje sfotografowane, następnie goli się włosy do skóry i robi jeszcze jedno zdjęcie. 3 dni później robiona jest kolejna fotografia. Włosy, które znajdują się w tym czasie w fazie wzrostu, osiągnęły długość 1 mm. Podczas porównania zdjęć z 1 i 3 dnia można procentowo określić ilość włosów w fazie wzrostu i spoczynku.
  

Podczas badania łodyg włosa pod mikroskopem można stwierdzić przyczyny wypadania włosów, które leżą w obrębie anomalii łodygi włosa. Jeśli chodzi o histologię, to przeprowadza się badania mikroskopowe skóry przede wszystkim w przypadku bliznowaceniowego wypadania włosów, które prowadzi do uszkodzenia mieszka włosowego i tym samym trwałego łysienia.

© devamed