Technika transplantacji

W latach 80-tych technika mini- i mikrograftów wprowadzona zostala przez Marrita jako rozwinięcie pierwotnej metody Okudy/ Ohrentreicha.
Minitransplantat ma przekrój od 1,0 do 1,2 mm i zawiera 3-6 włosów, mikrotransplantat ma przekrój od 0,7 - 0,9 mm i składa się z 1-2 włosów (Rys. 1).

Transplantacja włosów oferuje możliwość zwiększenia gęstości włosów na czubku głowy kosztem włosów pobranych u nasady. Oznacza to, że można spełnić wiele życzeń pacjentów, jednak nie wszystkie.

Aby osiągnąć optymalny stopień zadowolenia pacjenta należy zrewidować jego oczekiwania podczas wyczerpującej rozmowy. Zasadniczo nie jest możliwe pokrycie młodzieńczą czupryną większych łysin. Owal twarzy, gęstość włosów u nasady, struktura i kolor włosów tam rosnących, określają możliwości i granice transplantacji za pomocą mini- i makrograftów. W przypadku bardzo delikatnych jasnych lub siwych włosów nie ma sensu przeszczepiania mikrograftów, ponieważ nie będzie pożądanego optycznego efektu.
Przy ocenie możliwości przeszczepu należy brać pod uwagę indywidualną sytuację dotycząca owłosienia.

Należy przewidzieć najbardziej niekorzystny scenariusz dalszego łysienia. Ważną przesłanką dla długotrwałych pozytywnych efektów przeszczepu jest opracowanie i konsekwentne trzymanie się koncepcji terapii, która uwzględni zarówno ogólny proces starzenia się, jak też indywidualne tendencje do tworzenia się łysiny. W koncepcji takie należy zawsze zaplanować rezerwę bezpieczeństwa, aby móc za pomocą kolejnej terapii uzupełnić postępujące łysienie.

Nasz zespół przeszczepia wyłącznie mini- i mikrotransplantaty. Krytycznymi obszarami są nasada włosów i tylna granica owłosienia. Tutaj używamy wyłącznie mikrotransplantatów.
Włosy muszą rosnąć w kierunku, nadanym im przez naturę. Ich gęstość musi być w miarę możliwości jednolita. Nasada włosów musi pasować do proporcji twarzy, czoła i kształtu głowy.

Wskazania

Wskazaniami dla przeprowadzenia transplantacji tą metodą są alopecja androgenowa, alopecja wrodzona i bliznowaceniowa, można ją również stosować przy rekonstrukcji brwi (rys. 2).

Przeprowadzanie transplantacji

Pobieranie skóry do przeszczepu z tyłu głowy przebiega w znieczuleniu miejscowym. Miejsce pobrania najczęściej zamyka się poprzez założenie szwów. Paski skóry pobrane z tyłu głowy przed przeszczepieniem preparuje się dokładnie pod mikroskopem. Celem tego działania jest uzyskanie mikro- (1-2 włosy) i minigraftów(3-5). Następnie znieczula się miejscowo wybrane miejsce i wprowadza transplantaty w wywiercone wcześniej kanaliki. W przypadku zastosowania techniki nakłuć mini- i mikrotransplantaty z lub bez epidermy wprowadzane są w nacięcia dokonane za pomocą skalpela. Ta technika jest z metodycznego punktu widzenia łatwiejsza. Jednak w porównaniu z wierceniem otworków ma ona następujące wady: nie da się dokładnie ustalić kierunku wzrostu włosów, ponieważ transplantaty nie są sztywno umocowane w nacięciach. Do tego dochodzi możliwość wystąpienia tzw. „efektu palmy“, ponieważ włosy mogą zostać „stłoczone“. Pod pojęciem efektu palmy rozumiemy łączenie łodyg włosów w pęczki za pomocą epidermy. W efekcie włosy rozchodzą się kształcie palmy. Przy technice nakłuciowo - nacięciowej powierzchnia pozbawiona włosów przesuwana jest tylko na bok, przy zastosowaniu wiercenia łysa powierzchnia zostaje usunięta. Podczas zabiegu doświadczony zespół może przeszczepić do 1.500 mini- i mikrotransplantatów, większe łysiny można pokryć w trakcie 2-3 sesji.

© devamed